چرا رمز عبور مودم را تغییر میدهیم؟
دلایل متعددی برای تغییر دادن پسورد ورود به تنظیمات مودم و روترها وجود دارد که یکی از مهمترین این دلایل، جلوگیری از دسترسی افراد غیرمجاز به تنظیمات و پیکربندیهای حساس مودم روتر شما و در نهایت شبکه شماست. ورود افراد غیرمجاز و هکرها به تنظیمات مودم روتر شما خطری جدی برای همه کامپیوترهای موجود در شبکه نیز به شمار میروند. بنابراین تغییر دادن رمز پیشفرض رابط تنظیمات مودم روتر میتواند تا حدی از دسترسی هکرها به تنظیمات و سایر تهدیدات جلوگیری کند. قبل از این که رمز عبور خود را عوض کنید، بهتر است به این نکته توجه کنید که گذاشتن رمزهایی مانند ۱۲۳۴۵۶۷۸، ۰۰۰۰۰۰۰۰۰، password و ... تفاوتی با نگذاشتن رمز یا استفاده از رمزهای پیشفرض نداشته و فقط کار هکر را چند ثانیهای به تاخیر میاندازد.
آیا تغییر دادن رمز مودم برای امنیت کافی است؟
به هیچ وجه! قبل از همه چیز، توجه داشته باشید که بسیاری از مودم روترهای موجود در بازار دارای باگ و حفرههای امنیتی بوده و اگر مودم روتر شما نیز از این گونه باگها داشته باشد، هکر حتی میتواند بدون وارد شدن به تنظیمات مودم روترتان، رمز آن را بدست آورده و یا تنظیمات مودم را تغییر دهد! حال اگر رابط تنظیمات مودم روتر هیچ رمزی نداشته باشد یا از رمز پیشفرضی که کارخانه سازنده برای آن در نظر گرفته است استفاده کند، بدون هیچ دردسری میتوان به تنظیمات دسترسی یافت. از طرفی، اگر رمز معمولی نیز بگذاریم، هکر میتواند از روشهای مختلفی برای حدس زدن آن استفاده کند.
پس باید چه کاری انجام دهیم تا در برابر خطرات تا حد بسیار زیادی امن بمانید؟ میدانیم که برای دسترسی به تنظیمات مودم روتر اول باید به شبکه محلی وصل بشویم (اگر قابلیت ورود به تنظیمات از طریق اینترنت را در نظر نگرفته باشیم). چه بخواهیم، چه نخواهیم، رمز رابط مودم روترها معمولاً در برابر حملات ضعیف است بنابراین اگر از شبکه سیمی استفاده میکنید، باید دسترسیهای فیزیکی به مودم روتر را محدود کنید. اگر هم از شبکه بی سیم وای فای استفاده میکنید، باید بر روی شبکه بی سیم رمز مستحکم با الگوریتم امنیتی مناسب قرار دهیم. به علاوه این که همیشه فیرم ویر (سفت افزار - Firmware) مودم روتر را به آخرین نسخه بروز نگه داریم.
آموزش رمزگذاشتن یا تغییر دادن رمز وای فای محصولات D-Link
نحوه تغییر دادن رمز رابط تنظیمات مودم روترها:
پیش از آن که به بحث تغییر دادن رمزعبور بپردازیم، باید متوجه آدرس Gateway پیشفرض شوید. Gateway آدرس IP ای است که کامپیوترها به وسیله آن با مودم یا روتر ارتباط برقرار میکنند. این آدرس به احتمال بسیار زیاد یکی از آی پی های ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ یا ۱۹۲.۱۶۸.۱.۰ است اما درهر حال، اگر این آدرس کار نکرد یا به دلیل سایر مشکلات نتوانستید به تنظیمات مودم روتر دسترسی داشته باشید، پست مشکل ورود به تنظیمات مودم و روتر را بخوانید.
۱- ابتدا مرورگر خود را باز کرده سپس به آدرس Gateway خود بردید که در بند بالا آن را نوشته ایم.
Default Gateway Address
چگونگی عوض کردن رمز رابط مودم روترهای شرکت دی لینک (D-LINK) بسیار ساده است. در این بخش آموزش دو مودم روتر ADSL (نسخه ADSL2+) و یک اکسس پوینت (AP) که همگی قابلیت وایرلس (به عبارتی، شبکه وای فای) دارند، قرار گرفته است که از رابطهای کاربری مختلفی استفاده میکنند. منظور از رابط کاربری، همان قسمت گرافیکی تنظیمات و پیکربندیهای مودم است. با توجه رابط کاربری خود، بر روی یکی از بلوکهای زیر کلیک کنید تا آموزش آن نمایان شود. درصورتی که این رابط کاربری مانند مودم شما نیست، بر روی بلوک دیگر کلیک کنید.
به عنوان اولین سوال بفرمایید وای فای چیست ؟
این روزها، تقریبا در همه خانه ها، مکان های تجاری ،کتابخانه، فرودگاه، نمایشگاهها و ... اینترنت بی سیم ارایه می شود. کافی است اسمارت فون، تبلت یا لپ تاپ داشته باشید تا از سرویس های آنلاین بهره ببرید. استفاده روزانه از اینترنت جزو جدانشدنی زندگی بسیاری از ما شده است. به ویژه خدمات بی سیم ارتباطی، این استفاده را بیش از پیش گسترش داده است.
ادامه مطلب ...
اگر روتر را بخواهیم از نظر لغوی معنا کنیم می توانیم به آن مسیر یاب بگوییم. این روتر ها یا مسیر یاب ها تجهیزات فیزیکی هستند که چندین شبکه بی سیم یا کابلی را به یکدیگر متصل می کنند. و این همان تجهیزی است که در اینترنت مشخص می کند بسته های اطلاعاتی از کدام مسیر به مقصد برسند و در نهایت رسیدن آن به مقصد را کنترل می کند از نظر فنی یک روتر یک گذرگاه لایه 3 است یعنی روتر های کابلی یا بی سیم شبکه ها را مانند یک گذرگاه به یکدیگر متصل می نمایند و این لایه همان لایه در مدل معروف شبکه یا مدل OSI است.
شبکه های خانگی معمولاً از یک IP یا پروتکل اینترنت استفاده می کنند که می تواند کابلی یا بی سیم باشد. پروتکل IP معمول ترین لایه مورد استفاده در لایه های OSI است. یک روتر IP مانند مودم های DSL یا مودم های کابلی سرعت بالا شبکه خانگی LAN را به شبکه WAN اینترنت متصل می کند.
با جمع آوری و نگهداری اطلاعات مربوط به پیکربندی در یک حافظه که به آن جدول مسیریابی می گویند، روترها توانایی فیلتر ترافیک ورودی و خروجی بسته به IP فرستنده و گیرنده را دارند. بعضی روتر ها به شبکه های خانگی امکان آپدیت جدول مسیریابی از طریق یک مرورگر اینترنتی را می دهند. روتر های باند پهن وظایف یک روتر را با عملکرد در یک واحد ترکیب کرده اند.
بستگی دارد؛ سرعت بالای یک روتر، آنجا خودنمایی میکند که بخواهید در شبکهی داخلی خودتان و بین دستگاههاتان، فایل ردوبدل، یا هنگامیکه بخواهید، یک ویدیوی فول-اچدی را بصورت وایرس به الایدیتان استریم کنید. به عنوان مثال، اگر ۵نفر همزمان بخواهند از یک سرور خانگی فایلی را دانلود/آپلود کنند، پهنای باند 300Mbps، قطعا پاسخگو نخواهد بود و سرعتی که به هرکدام از افراد میرسد، سرعت ناچیز 60Mbps (یا ۷.۵مگابایتدرثانیه) خواهد بود.
پس:
اگر اصولا از روتر (یا مودم ADSL)، برای اتصال به اینترنت استفاده میکنید، قطعا روتر 54Mbps، پاسخ کار شما را میدهد. حتی اگر ۱۰ نفری و همزمان به اینترنت وصل شوید.
اگر استفادهی شما علاوه بر اینترنت،انتقال تصویر بیسیم با کیفیت به صفحهی تلویزیون است. مثلا علاقه دارید یک ویدیوی FullHD با کیفیت، (با احتساب بیتریت حداکثری ۱۰مگابیتبرثانیه) را در الایدی خود مشاهده کنید. توصیه ما، انتخاب روتر با سرعت 150Mbps یا بیشتر است. گرچه برای مثال یاد شده، 150Mbps، قطعا کفایت میکند.
اگر اهل بازی شبکه هستید؛ انجام بازیهای شبکهی لوکال نیز به پهنای باند خیلی بالا نیاز ندارد. (ما انجام ۵نفرهی بازی COD6، با یک روتر 150Mbps را آزمایش کردیم و هیچ نیازی به سرعت بیشتر احساس نشد.)
میتوان نتیجه گرفت که در شرایط فعلی، برای مصرف خانگی، سرعت 150Mbps کفایت کار را میکند. اما برای کارهای حرفهای تر مثلا برای یک گیمنت با ۱۲دستگاه فعال یا یک شرکت با یک شبکهی لوکال فعال باید روترهای پرسرعت تری انتخاب نمود.
اولین رونمایی از دوربین مداربسته در اماکن عمومی آمریکا در سال 1973 بود. زمانی که در میدان تایمز نیویورک اولین دوربین مداربسته به منظور جلوگیری از جرایم در محدوده نصب شد اما نقش چشمگیری در کاهش جرایم ایفا نکرد. تا ایتکه در سال 1980 دوربین های مداربسته در سطح گسترده ای در سراسر آمریکا بخصوص در مراکز عمومی بکار گرفته شد. بنظر می آمد استفاده از دوربین مداربسته راهی ارزان تر در مقایسه با بکارگیری نیروهای پلیس برای شناسایی جرایم باشد.
بتدریج برخی از حرفه ها و مشاغل بخصوص
آنهایی که بیشتر در معرض سرقت قرار داشتند نیز به دوربین مداربسته روی
آوردند. در سال 1990 دستگاه های ضبط تصاویر دوربین ها تنها با قابلیت " ضبط
بعد از شناسایی حرکت" وارد بازار شدند که استفاده از دوربین مداربسته را
در این کشور بسیار بیشتر کرد. تا قبل از آن، دستگاه های ضبط تصاویر تا حد
زیادی از نظر میزان حجم ذخیره و قابلیت ها بسیار محدود بود. از نیمه دوم
سال 1990 پلیس دوربین های زیادی را در سطح شهرها بخصوص مراکز عمومی ، مدارس
و پروژه های ساختمانی نصب کرد.
در انگلستان نیز استفاده از دوربین
مداربسته بسیار متداول شد. شهر "نورفولک" انگلستان نخستین جایی در این کشور
بود که دوربین ها در آن نصب شدند.بطور کلی در دهه میلادی بین 1990 تا 2000
استفاده از دوربین های مداربسته در بسیاری از کشورها رواج یافت.
دوربین مداربسته به کلیه دوربین هایی اطلاق می گردد که در محل خود ثابت بوده و تصاویر را به یک یا چند محل ارسال می کنند. از آنجا که اغلب این دوربین ها در حفاظت، نظارت و سیستم های مانیتورینگ امنیت بکار می رود این واژه بیشتر به همین حیطه بر می گردد اما معنی فنی آن حتی دوربین های ویدیو تلفن و کنفرانس را نیز دربر می گیرد.
دوربین های مداربسته شبکه و انالوگ دو نوع متفاوت از سیستم های مداربسته هستند که تفاوت های آنها معمولا برای مشتریان پیچیده است. در این مطلب به تفاوت های این دو سیستم و موارد کاربرد هر یک اشاره می کنیم.
سیستم مداربسته انالوگ
(برای اطلاعات مشروح این مقاله را بخوانید)
نوع بسیار رایج از دوربین های مداربسته است. این سیستم به صورت مختصر یک سیستم مداربسته ساده و ارزان برای کاربری های غیر حرفه است. در سیستم مداربسته انالوگ، سیگنال های تصویر دوربین های مداربسته به صورت انالوگ انتقال پیدا میکنند.
سیستم مداربسته شبکه
(برای اطلاعات مشروح این مقاله را بخوانید)
نوع حرفه ای تر از سیستم مداربسته است. این سیستم به صورت مختصر یک سیستم مداربسته با کیفیت و پرهزینه است. در سیستم مداربسته شبکه، اطلاعات تصویر از طریق پروتکل های شبکه انتقال پیدا میکنند.
مقایسه
قیمت: معمولا اولین تفاوتی که مشتریان متوجه آن خواهند شد تفاوت قیمت بسیار زیاد این دو سیستم است. دوربین های مداربسته شبکه معمولا بین دو تا سه برابر قیمت یک دوربین انالوگ را دارند. این بالاتر بودن قیمت اصلی ترین دلیل رواج سیستم های مداربسته انالوگ است.
کیفیت تصویر: دومین تفاوت مهم دو سیستم انالوگ و شبکه کیفیت تصویر دوربین های انهاست. از نظر کیفیت تصویر سیستم مداربسته انالوگ دارای محدودیت بسیار زیادی است. در دوربین های مداربسته انالوگ امکان دریافت و ضبط تصاویر با روزولشن بیش از حدود 0.5 مگا پیکسل وجود ندارد. این بدین معناست که شما هرگز نمیتوانید در یک سیستم انالوگ کیفیت در حد مگا پیکسل داشته باشید. مقابل در دوربین های مداربسته تحت شبکه کیفیت تصویر هیچ محدودیت تصویری ندارد و دوربین های تا 5مگا پیکسل به راحتی در دسترس هستند.
سادگی: سومین تفاوت دو سیستم انالوگ و شبکه است. در مقایسه با سیستم شبکه، سیستم انالوگ به مراتب در نصب و عیب یابی ساده تر است. این سادگی سبب شده مجریان سیستم های حفاظتی تمایل زیادی به استفاده از دوربین های انالوگ داشته باشند.
انعطاف پذیری: انعطاف پذیری به معنای امکان تغییر سیستم مداربسته پس از اجرای آن است. از این نظر سیستم های شبکه به مراتب قوی تر عمل می کنند. در یک سیستم شبکه شما می توانید پس از اجرا بسیاری از تجهیزات را به راحتی جابه جا یا تغییر دهید. در مقابل سیستم مداربسته انالوگ دارای انعطاف پذیری خیلی کمتری است و اجرای بسیاری از تغییرات در ان پس از اجرا غیر ممکن خواهد بود.
تعداد فریم: تعداد فریم تصویر چیزی است که معمولا در سیستم های دیجیتال به آن پرداخته می شود. از نظر تعداد فریم خروجی دوربین، تمامی دوربین های انالوگ دارای خروجی real-time هستند. در دوریبن های شبکه دوربین می تواند تعداد فریمی کمتر از 25فریم داشته باشد. این نکته ای است که در زمان انتخاب دوربین مدار بسته باید به ان توجه کرد. معمولا در دوربین های با روزولشن بالا تعداد فریم دوربین کمتر خواهد بود.
کابل کشی و اجرا: اجرای و کابل کشی در این دو سیستم به طور کلی با هم در تفاوت خواهد بود. توجه داشته باشید که بسترهای انالوگ و شبکه هیچ گونه همخوانی با هم ندارند و در اجرا دارای تفاوت های زیادی هستند. به صورت کلی تکنولوژی اجرا در سیستم های شبکه به مراتب بالاتر است. در این سیستم ها شما میتوانید از طریق استفاده از فیبرنوری تمام محدودیت های طول کابل را حل کنید (فیبر نوری با استفاده از مبدل برای سیستم انالوگ نیز قابل استفاده است.)
قابلیت های نرم افزاری: سیستم شبکه به علت تکونولوژی بالاتر امکانات خارق العاده نرم افزاری برای شما ایجاد میکند. این امکانات به ویژه در کابردهای امنیتی کمک بسیار زیادی در را به اپراتورها میکند. در سیستم انالوگ قابلیت های نرم افزاری معمولا به مراتب پیش پا افتاده تر است.
کدام را انتخاب کنم؟
به صورت کلی سیستم مداربسته شبکه از بسیاری جهات بر سیستم انالوگ برتری دارد اما در مقابل اجرای آن برای شما هزینه برتر خواهد بود.
در صورتی که نیاز به یک نظارت عمومی و ساده در محل خود را دارید ما سیستم انالوگ را به شما توصیه می کنیم. اما اگر میخواهید برای سیستم خود بیشتر هزینه کنید و یک سیستم مداربسته حرفه ای داشته باشید حتما از سیستم مداربسته شبکه استفاده کنید.
دوربین مداربسته آنالوگ (Analog CCTV) یک تجهیز الکترونیکی است که برای دریافت تصاویر و تبدیل آنها به سیگنال های الکترونیکی از آن استفاده می شود. این کار در دوربین های مداربسته به وسیله حسگر الکترونیکی دوربین یا Imaging Sensor صورت میگیرد. این حسگر میتواند یکی از انواع CCD یا CMOS باشد.
در دوربین های مداربسته آنالوگ خروجی دریافت شده توسط حسگر به یک تقویت کننده فرستاده شده و به طور مستقیم به خروجی فرستاده میشود. به همین دلیل این دوربین ها از سادگی زیادی برخوردارند و بسیار کم هزینه هستند.
سیگنال های ارسال شده توسط دوربین برای ساده سازی مطابق یکی از استانداردهای تلویزیونی رایج PAL یا NTSD به دستگاه ضبط کننده ارسال میگردد. از این طریق شما میتوانید دوربین انالوگ را به طور مستقیم به تلویزیون خود وصل کرده و تصاویر آن را ببنید.
دوربین های مداربسته آنالوگ نسل قدیمی تر از سیستم های مداربسته را تشکیل می دهند که امروزه رفته رفته در حال از رده خارج شدن هستند. این دوربین ها در مقایسه با دوربین های شبکه یا دیجیتال از عیب های بزرگی برخوردارند که یکی از بزرگترین آنها محدود بودن کیفیت تصویر این دوربین هاست.
رزولوشن تصویر
رزولوشن تصویر بزرگترین المان کیفیت تصویر دوربین هاست. در دوربین های انالوگ این المان را با تیوی لاین نمایش میدهند. طبیعتا هر قدر تیوی لاین دوربین بالاتر باشد کیفیت تصویر ان نیز بالاتر است. بزرگترین اشکال دوربین های مداربسته انالوگ محدودیت شدید کیفیت تصویر انهاست.
با دریافت سیگنال از سیستم کنترل توسط اثر انگشتیا کارت، قفل دستگاه باز شده و امکان حرکت چرخشی تا 120 درجه را ایجاد می کند. در صورتی که میله ها با هر گونه مانعی تماس پیدا کند توقف می کند اگر مانع همچنان باقی باشد دستگاه شروع به آلارم زدن می کند و چرخ قسمت گردان رها می شود. درصورت بروز هر گونه خطا، سیستم از طریق راه انداز مجدد به صورت خودکار به حالت اولیه باز می گردد